παθογένεια

παθογένεια
Οι μηχανισμοί, με τη βοήθεια των οποίων γεννιέται και εξελίσσεται μια νόσος και εκδηλώνονται τα συμπτώματά της σε όλα τα επίπεδα του οργανισμού, από το μοριακό έως αυτό των οργάνων και των συστημάτων του σώματος. Αν και τα αίτια των περισσότερων νόσων είναι γνωστά από τα τέλη του 19ου αι., οι μηχανισμοί επίδρασης των αιτίων αυτών αποτελούν αντικείμενο διαφόρων υποθέσεων και θεωριών. Μόνο ο φυσιοπαθολογικός πειραματισμός και η λεπτομερής κλινική παρατήρηση, που ενισχύονται με πληροφορίες από τις βιολογικές και φυσικοχημικές επιστήμες και τα αποτελέσματα της θεραπευτικής, μπορούν να στηρίξουν σε ισχυρές βάσεις την παθογένεια.
* * *
η
ιατρ. η μελέτη τής διαδικασίας με την οποία τα διάφορα παθογόνα αίτια προκαλούν τις νόσους στον οργανισμό, αλλ. παθογένεση.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. pathogenie (< πάθος -γένεια < -γενής < γένος). Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στον Α. Μομφερράτο].

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Патоген — Изображение патогена, вызывающего ОРВИ, полученное с помощью электронного микроскопа Патоген (от …   Википедия

  • έλκος — Περιορισμένη απώλεια ιστού με μικρή τάση προς επούλωση· ο όρος έ. χρησιμοποιείται κυρίως σε βλάβες του δέρματος και των βλεννογόνων (π.χ. γαστροδωδεκαδακτυλικό έ.). Έ. του δέρματος μπορεί να συνοδεύουν διαβήτη, καρδιοπάθειες, νεφροπάθειες,… …   Dictionary of Greek

  • αίμα — Ρευστός ιστός του οποίου τα στερεά κυτταρικά στοιχεία αιωρούνται σε μια ροώδη μεσοκυττάρια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα. Κυκλοφορεί σε ένα σύστημα αγγείων, το κυκλοφορικό σύστημα, και αντιπροσωπεύει για τα ανώτερα ζώα το μέσο με το οποίο… …   Dictionary of Greek

  • δυσπλασία — Ανώμαλη ανάπτυξη κυττάρων, τα χαρακτηριστικά των οποίων έχουν πολλά κοινά με τα καρκινικά (και γι’ αυτό θεωρούνται προκαρκινικά). Ωστόσο, σε αντίθεση με τα καρκινικά, τα κύτταρα αυτά μπορεί να υποστρέψουν στο φυσιολογικό, όταν η βλάβη είναι… …   Dictionary of Greek

  • ενδοκρινολογία — Κλάδος της ιατρικής που μελετά τη φυσιολογία και την παθολογία των ενδοκρινών αδένων και των εκκρίσεών τους, των λεγόμενων ορμονών. Η ανάπτυξη της ε. είναι μάλλον πρόσφατη· οι ενδοκρινείς αδένες αναγνωρίστηκαν μόλις στις πρώτες δεκαετίες του 19ου …   Dictionary of Greek

  • επιδημιολογία — Κλάδος της ιατρικής που από τα μέσα του 19ου αι. μελετά τον τρόπο με τον οποίο εξαπλώνονται τα νοσήματα, κυρίως εκείνα που πλήττουν μεγάλο αριθμό ατόμων σε περιορισμένο χώρο και χρόνο. Όταν μία μεταδοτική νόσος εμφανίζεται σταθερά σε έναν… …   Dictionary of Greek

  • κατάθλιψη — Ψυχική διαταραχή, η οποία χαρακτηρίζεται από έντονο συναίσθημα λύπης, απελπισίας, απαισιοδοξίας, ενοχής και γενική απώλεια ενδιαφέροντος για τη ζωή. Συχνά, το άτομο που πάσχει από κ. ανησυχεί συνεχώς για την υγεία του, ως αποτέλεσμα δυσάρεστων… …   Dictionary of Greek

  • νόσος — Παθολογική διαδικασία, που προσβάλλει ένα μέρος ή ολόκληρο τον οργανισμό· προκαλείται από εσωτερικά ή εξωτερικά αίτια και στην εξέλιξη της συμμετέχει η τοπική και γενική αντίδραση του ατόμου. Μια παραμόρφωση, μια συγγενής μεταβολική διαταραχή,… …   Dictionary of Greek

  • παθογένεση — η η παθογένεια …   Dictionary of Greek

  • παθογενετικός — ή, ο ο σχετικός με την παθογένεια …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”